Onze eerste wandeldate was .. in het ziekenhuis

Een gelukkig stel: Beste Irene, Al eerder schreef ik dat ik via de wandeldate iemand ontmoet heb. We hebben nu een stukje geschreven, met een foto er bij. Wij zijn in elk geval erg blij met deze match. Hoewel we nu 3 maanden een gelukkig stel zijn voelt het nog bijna te mooi om waar te zijn.

Het succesverhaal van Henk en Marike

Henk is 57 jaar en woont in Gelderland, Marike is 51 jaar en woont in Overijssel.

Hoe het begon met Henk en Marike in Coronatijd

Marike:

Het had niet veel gescheeld of ik had me voor tijdelijk uitgeschreven bij De Wandeldate omdat mijn enkelbanden gescheurd waren en ik dus een tijd niet zou kunnen lopen. Ik zat met mijn voet omhoog en pakte mijn laptop om dat te regelen. Op dat moment kwam er een berichtje van Henk. Een leuke man met belangstelling kon ik niet negeren. We hebben een tijdje berichten uitgewisseld en daarna een paar keer gevideo-date. We werden nieuwsgierig naar elkaar, maar waar zouden we elkaar buitenshuis kunnen ontmoeten in deze periode met Coronamaatregelen en dan ook met die voet?

Henk:

Voor onze eerste wandeling zijn we naar…. het ziekenhuis gegaan. Ik haalde een rolstoel van binnen en reed Marike naar de afdeling radiologie. Daar hebben we even gekletst in de wachtkamer totdat zij aan de beurt was voor een foto. Na een gezellig onderonsje met de radiologe over nut en noodzaak van het maken van een foto die 2 weken daarvoor ook al gemaakt was zijn we naar de afdeling orthopedie gegaan om dit na te vragen. Weer een leuke wandeling met Marike in de rolstoel. De gangen konden me niet lang genoeg zijn.
Na een kort overleg aan de balie bleek de foto technisch wenselijk en heb ik haar weer terug gereden naar de afdeling radiologie waar de foto snel gemaakt werd. Toen weer terug gewandeld naar de afdeling orthopedie waar we wederom een goed gesprek hadden in de wachtkamer. Dit schept wel een band. Alhoewel de verplichte mondkapjes het interpreteren van de non-verbale signalen wel een klein beetje lastiger maakte. Na de oproep reed ik haar de behandelruimte in en deed de behandelend arts de deur dicht. Voor hem waren wij al duidelijk een stel. Dat was voor mij bijzonder moment, zit je ineens bij een privé gesprek tussen een patiënte die je nog maar kort daarvoor ontmoet hebt en de arts. Zij liet het gebeuren dus het zat goed. En het geeft je gelijk zo’n inzicht in hoe iemand is, praat en denkt. Het was een stoomcursus kennismaken. Daarna nog naar de balie om een datum te prikken voor een volgende wandeling in het ziekenhuis. Ik heb Marike naar de auto gereden en de rolstoel terug gebracht. Het einde van een bijzondere en zeer geslaagde eerste wandeldate, tenminste van het wandel gedeelte. Bij haar thuis nog gezellig verder gekletst en we hebben beide met verwondering terug gekeken op deze wandeling.

Inmiddels zijn we 3 maanden verder, zijn we een stel en wandelt Marike weer. Wat is het bijzonder om weer bij iemand te horen en zoveel liefde te voelen en te krijgen! We zijn heel erg blij dat we elkaar ontmoet hebben en willen De Wandeldate daarvoor hartelijk bedanken!