‘Laat je maar zien’: de ervaring van één van ‘onze’ mannen bij DeWandeldate

Als leden aan mij (Irene) schrijven dat ze iemand vonden via DeWandeldate vraag ik altijd of ze ook hun succesverhaal willen delen. Veel mensen voelen daar (nog) niet zo veel voor, ze delen hun ervaringen liever niet met de ‘hele’ wereld.

Zo was het ook bij Milko (60 jaar), die via DeWandeldate zijn vriendin vond. Ik vroeg hem of hij dan misschien wat wilde schrijven over hoe het is om als man op zoek te gaan naar een vrouw, via DeWandeldate.

En ja, daar wilde hij wel over schrijven:

Laat je maar helemaal zien

de ervaring van één van ‘onze’ mannen bij DeWandeldate

Vele jaren heeft het geduurd voordat ik de stap waagde: mezelf, als man, tonen op een datingsite. Niet echt mijn ‘ding’. Liever ontmoet ik een lieve vrouw als mogelijk toekomstige partner op een meer natuurlijke manier; bijvoorbeeld wandelend door de natuur, wachtend voor een (drukke) marktkraam, struinend door een bibliotheek, tijdens een workshop of na afloop van een interessante lezing. Helaas, zo was het mij al lange tijd niet gegund. En niemand loopt rond met een teken dat ze ‘beschikbaar’ is.

De tijd was daar om mezelf zichtbaar in een ‘etalage’ te zetten, zoals ik het zelf zie. De keuze was snel gemaakt als het gaat om welke dating website. De wandeldate website is voor mij de enige website die eenvoud combineert met doeltreffendheid: het vinden van een date in een grote groep gelijkgestemden als het om wandelen/activiteit ondernemen gaat.

Tja, dan maar gelijk goed. Ik bedoel: een goede foto plaatsen en een redelijke hoeveelheid tekst over mijzelf schrijven. Kleur bekennen. Duidelijk maken wie ik werkelijk (geworden) ben en wat - in beperkte mate - mijn verlangens zijn en de dingen die ik liever niet wil. Waarbij het schrijven over al mijn (buiten)activiteiten en de doelen die ik daarbij heb amper aan de orde komen. Het enige dat kan gebeuren is dat je begrepen wordt, of juist helemaal niet. En dat is fijn, duidelijk. En vervolgens is een reactie hierop ook eenvoudig: je bedankt vriendelijk of je houdt het contact aan.

Dit klinkt kwetsbaar. En dat is het ook. Verstandig ook, denk ik. Ik geloof namelijk dat een intieme en langdurige verbinding in een relatie alleen kan bestaan als beiden laten zien wie ze werkelijk zijn. En kwetsbaar ben je toch al! Dus, .. waarom zou je dat verbergen? Natuurlijk zijn daar allerlei begrijpelijke redenen voor. Die je bewust bent of juist niet. Slechts een kleine stap hierin doet al wonderen is mijn ervaring.

Bij alle ontmoetingen die ik heb gehad via DeWandeldate bleek dat we samen veel overeenkomsten hadden; dat we wederzijds gelijkgestemdheid voelden en respect en waardering voor elkaar. Kwetsbaarheid, het wel/niet durven om jezelf te laten zien, bleek bespreekbaar. Hiermee werden het fijne en leerzame momenten voor mij; om weer te gebruiken in ontmoetingen met andere vrouwen. Of er tijdens deze ontmoetingen ook de klik, de chemie is die we zoeken? Dat is een ander verhaal. Dat is gaan ervaren. Dat kun je niet voorbereiden of beïnvloeden. Dat is een kwestie van volhouden en vertrouwen houden. Dat heb ik - soms met stroefheid - gedaan.

Een bijkomstigheid van mijn profiel was dat het me ook leuke en liefdevolle reacties heeft gebracht. Van vrouwen die geraakt waren door mijn profiel of die het een verademing vonden om het te lezen. Omdat ze het tonen van echtheid, kwetsbaarheid en authenticiteit van een man zo waarderen. Hartverwarmend waren voor mij de vrouwen die geen contact met mij vroegen en mij wél het geluk in de wereld toewensten, vanwege het profiel. Dat is nog eens liefde! Al deze reacties bevestigen mijn gevoel dat deze dating website vooral mensen aantrekt die serieus en respectvol willen daten en ook zo willen omgaan met de medemens. Bravo !

Uiteindelijk heb ik via deze website een lieve vrouw gevonden voor een beginnende relatie. Of eigenlijk: zij heeft mij gevonden. Ik keek namelijk net even de andere kant op ...

Milko