Mobiele menu

Hiken over het natuureiland Tiengemeten

Hiken over het natuureiland Tiengemeten

Natuurwandeling op Tiengemeten. We combineerden de Natuurmonumenten wandelroutes over Wildernis, Weemoed en Weelde. We zagen vele vogels (lepelaars, zilverreigers, eenden, spreeuwen, een leeuwerik en een koekoek), Schotse hooglanders en een haas. 

0p Zondag 1 september 2013 stond er door OutdoorFriends een wandeltocht over het eiland Tiengemeten gepland. Een schitterend gebied waar landbouwgrond plaats heeft gemaakt voor natuurschoon.
Tiengemeten dankt haar naam aan toen het nog een zandplaat was van zo'n 10 gemeten. Een gemet was ongeveer 0,5 ha. Tegenwoordig is Tiengemeten wel 1000 ha groot. In 2006 is het eiland omgevormd van landbouwgrond naar natuur. Er werd onder andere een gat in de dijk gemaakt, waardoor een groot deel van het eiland via kreken onder invloed staat van getijdenwerking van de Haringvliet

Omstreeks 10.30 werden we bij de veerpont op Zuid-Beijerland verwacht en vervolgens maakten we de korte oversteek naar het natuureiland, dat onderdeel uitmaakt van onze ecologische hoofdstructuur. In het bezoekerscentrum zelf werden we verwelkomd door kwetterende zwaluwen in de nok van het dak.

Fris en fruitig begon onze wandeltocht over het eiland. Ons doel was om alle gemarkeerde wandelroutes van Natuurmonumenten aaneen te sluiten voor een wandeltocht van 17 km. We begonnen aan de rode route (Weemoed), die gedeeltelijk wordt getooid door metershoge late guldenroede, een gele plant uit Noord-Amerika.

Hier en daar keken we uit over plassen en moerassen waar lepelaars en grote zilverreigers foerageerden. Terwijl duizenden eenden, veelal smienten, in rust lagen te dobberen, groepeerden honderden spreeuwen als een bijenzwerm aan de hemel. Een overvliegende strandleeuwerik zong klingelend zijn deuntje.
Na een korte bezoek aan een vogelhut op palen, vervolgden we onze weg over de dijk om bij Herberg Tiengemeten aan te vallen aan de frisdrank, koffie, appelgebak en de eilandse kwarktaart. We vervolgden onze weg langs de dijk terug naar het bezoekerscentrum. In de berm vlogen een tiental klein geaderde witjes.

We stapten over op de blauwe route (Wildernis), die uitkeek over wat droger terrein en mooie vergezichten. Bijzonder waren de bonte vegetatieverschillen tussen hoger en lager terrein. Rond de opgedroogde graslandpoelen groeiden vooral watermunt en rode ogentroost, een halfparasiet. Het wandelpadniveau was wat ruiger met grassen, distels en kamille en op de natte plekken, vooral buitendijks, groeiden hier en daar velden vol moerasvergeet-mij-nietjes, kattenstaart en late guldenroede.

Tientallen schotse hooglanders hadden hun hangplek aan een plas.

Een haas had zich gedrukt in het veld en verdween vervolgens met grote sprongen in het ruige gras.

Een koekoek keek over het landschap uit in één van de weinige bomen.

Via een dwaaltocht tussen velden vol guldenroede bereikten we de rietheuvel, een opgeworpen heuvel in het uiterste noordwesten van het eiland. We vervolgden onze weg terug en via de gele route (Weelde) namen we nog een laatste stop op de Vliedberg. Van oorsprong een vluchtplaats voor mens en vee bij hoog water en overstromingen, maar nu vooral een schitterend uitkijkpunt. Hierna was het een korte wandeling terug naar de veerpont. Moe maar voldaan kunnen we terugkijken op een gezellig dagje Outdoorfriends.

Wil je LID worden of DeWandeldate Agenda volgen?

© Dit Blog werd eerder geplaatst op onze OutdoorFriends website, op 3 september 2013. Op 20 februari 2021 hebben we het Blog (7206  views) overgeplaatst naar DeWandeldate website. Tekst en Foto’s zijn gemaakt door Peter, één van de leden van OutdoorFriends.